Kur'an Časni

I obavijesti ih da će biti dioba vode među njima. Svakom pojenju biće se prisutno.

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

Ali oni pozvaše jednog od svojih, pa se on spremi i prekla je –

Tad pozvaše druga svog, pa uze (mač), te (je) rani.

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

i kakve su bile kazna Moja i opomene Moje:

Pa kakva je bila kazna Moja i opomene Moje!

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ

Mi poslasmo na njih jedan jedini krik, i oni postadoše poput zdrobljenog suhog lišća koje sakuplja onaj koji ima tor.

Uistinu! Mi smo poslali na njih krik jedan, pa bijahu kao suharci graditelja tora.

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ

A Mi smo Kur'an učinili dostupnim za pouku, pa ima li ikoga ko bi pouku primio?

A zaista smo olakšali Kur'an za podsjećanje, pa ima li iko ko se podsjeća?

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ

I Lutov narod u opomene nije vjerovao.

Poricao je narod Lutov opomene.

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَجَّيْنَاهُمْ بِسَحَرٍ

Na njih vjetar, pun pijeska, poslasmo – samo ne na Lutovu porodicu, nju u svitanje spasismo,

Uistinu! Mi smo poslali na njih kišu kamenu, izuzev porodice Lutove; spasli smo ih u ranu zoru,

نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ شَكَرَ